IL Monstro | The kidnaping part

Ritopek



Βασικό μέλημα της συγκεκριμένης προσπάθειας ήταν να δημιουργηθεί ένα ιεραρχικό σχήμα, δηλωτικό μιας ορισμένης κατάστασης φιλοξενίας αφενός, αλλά κυρίως, μιας βιωμένης καλλιτεχνικής πραγματικότητας, εντός ενός πολύ συγκεκριμένου πεδίου καλλιτεχνικής δράσης.

Το ιεραρχικό σχήμα αναλύεται στα δυο συγκλίνοντα επίπεδα που δημιουργούνται από τον τοίχο και το πάτωμα. Ο τοίχος, το κάθετο-κατακόρυφο στοιχείο, χαρακτηριστικό το οποίο παραδοσιακά υποδηλώνει το ανώτερο, το πνευματικό, το θεϊκό, χρησιμοποιείται ως επιφάνεια προβολής του πιο χαμερπούς, καθημερινού, χρηστικού αντικειμένου του οικοδεσπότη ' είναι το μέρος που το καταξιωμένο καλλιτεχνικό υποκείμενο αποθέτει το σώμα του: το χρησιμοποιημένο κρεβάτι του.


Στο πάτωμα, το οριζόντιο στοιχείο, είναι αφημένα τα αντικείμενα τις φιλοξενίας, τα ίδια στρώματα που χρησίμευσαν τις προηγούμενες βραδιές στον ύπνο των φιλοξενούμενων. Ακόμα και ως μέρος έργου, ξεκουράζουν την ομάδα αλλά και όποιον από τους επισκέπτες επιθυμεί να χαλαρώσει.


Ενώ λοιπόν, το σχήμα που περιγράφεται είναι δηλωτικό μιας συγκρουσιακής-ενεργητικής κατάστασης, η σκηνή παράγει μορφές αδράνειας και παθητικότητας. Είναι ένα σκηνικό performance που θέλει να αναιρεί την ίδια την έννοια της δράσης που εμμέσως έχει επιβληθεί στην ομάδα τις προηγούμενες ημέρες ως προς το στήσιμο της εκθεσιακής δράσης. Η εξουσιαστική διάσταση της προσπάθειας προσδιορισμού των δράσεων των φιλοξενούμενων απο τον κ. Ilic ανατρέπεται.


Σε μια πρόταση, το σχήμα λειτουργεί ως σιωπηλός μοχλός θεσμικής κριτικής και εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο δράσεων-performance που έλαβαν χώρα στο πληθωρικό χώρο του Dragan Ilic στο Ritopek της Σερβίας. Οι στρατηγικές αποσυντονισμού και αποδιοργάνωσης του θεσμικού-οικοδεσπότη, λαμβάνουν μέγεθος ξεμπρωστιάσματος. Η μ-ό-σ-τ-ρ-α που υπολόγιζε να πλασάρει, ξεφούσκωσε γρήγορα ' βγήκε στη φόρα το τ-έ-ρ-α-ς [mostro] και εγκλωβίστηκε στο ίδιο του το κλουβί...
















The unexpected performance















2010